Uit de oven van Van Boven:
Recepten uit Volkskrant magazine – Yvette van Boven
Het kan niet anders dan dat ik een zwak heb voor de Yvette van Boven. Voornamelijk omdat ik een kooksel dan zo gezellig kan introduceren met: “Ja, dit is van Yvette van Boven, maar gemaakt door Yvette van Hierzo.” Ja, dat is een heel slecht grapje, maar je moet het er maar mee doen want als je ‘m hoort heb ik net gekookt voor je en dan is het wel zo netjes in ieder geval even heel moeilijk te glimlachen.
Yvette van Boven had dus een nieuw kookboek, en ik kreeg hem van mijn lief. Eerlijkheidshalve: ik heb niet altijd succes met haar recepten. Het ziet er allemaal geweldig lekker uit, het is allemaal oogstrelend gedecoreerd met haar tekeningen en illustraties, en bovendien zijn het ook nog kookboeken met een persoonlijkheid. Zo kennen we inmiddels haar hondje Marie (inclusief receptjes voor hondenkoekjes, hier thuis wordt nog gewacht op kattensnoepjes), haar man Oof die alle mooie foto’s maakt, en we weten dat ze is opgegroeid in Ierland, in Amsterdam woont en een huisje heeft in Amsterdam. Verders is ze behalve begenadigd illustratrice, ook nog een keer een restaurant begonnen, schrijft ze stukjes in de krant en heeft ze inmiddels ook een TV programma! Nou, daar willen we ons natuurlijk (ik in ieder geval) graag mee identificeren, dus koop ik braaf haar boeken.
Maar ja, die recepten dus. Eén keer ging het faliekant mis, en ik heb het wel 10 keer gecheckt dus ik weet het zeker: ik wilde de in het recept geprezen pizza’s van man Oof maken, maar daar stond dus abuis twee keer zoveel water in het recept dan eigenlijk de bedoeling was. Van deegsoep zijn helaas geen pizza’s te maken, en eigenlijk ook niets anders, dus dat was jammer. Ook waren er nog een paar andere dingen waarvan ik dacht: tja. Ik weet niet of dit het nou helemaal moet zijn, zoals een bloemkoolovenrisotto (best lekker, maar niet fantastisch lekker) en ik meen uit mijn blote hoofd een grapefruit sabayon die echt niet zo lekker was. Aan de andere kant, ik heb haar kokoscake met rood fruit al zeker vier keer gemaakt, en de sangria hier eerder op de site ook, dus er is ook zeker iets goeds te melden.
Yvette van Boven blijft echter onweerstaanbaar, vanwege haar hondje, haar tekeningen en haar naam, dus doen we een nieuwe poging.
Het is wederom een beeldschoon boekje. Fijn handzaam dit keer, want het is een uitgave van de recepten die ze schrijft voor de rubriek Weekendrecept in het VK magazine. Bovendien ook een zeer aardig geprijsd boekje (zie bol.com), en dus ook een leuk kadootje bijvoorbeeld. Ieder recept is voorzien van een prachtige illustratie van het recept, voorzien van uitleg en grapjes. Dit is een van die boeken waar de inspiratie bij mij begint te jeuken en ik met het boek in de keuken wil wonen. Maar dat dus vervolgens niet doe, vandaar deze serie.
Hele kool uit de oven
Het is helemaal hip om groenten in zijn geheel in een oven te gooien, een tijdje te wachten en dat dan als praalstuk op tafel te zetten. Zo staat er ook een hele geroosterde bloemkool in dit boek. De tegenbeweging tegen een groot stuk vlees, zeg maar. Yvette meldt ‘verbluft’ te zijn geweest over het resultaat, ik vond het de lekkerste Chinese kool die ik ooit gegeten had, maar was daar minder verbluft over omdat ik het meestal een nogal drapperig, muf gebeuren vind, tenzij klein en fijn ergens in weg gestopt. Dit is wel een fantastische manier om toch van je groententas-kool af te komen zonder dat je vier keer een nieuw wokgerecht moet bedenken, want als je een keer zo’n ding gebruikt hebt weet je dat ‘ie praktisch eindeloos mee gaat, en dat is nou net niet de bedoeling.
Hoe dan? Nou ja, het is eigenlijk doodeenvoudig:
Je hakt de kool doormidden, smeert een bakplaat en de koolhelften in met een goede klots olijfolie en strooit daar lustig zout en peper over. En ook vooral in de kool, want anders is ‘ie wel nog steeds wat flauw. Vervolgens leg je ze met de snijkant naar beneden op de bakplaat en bakt het geheel 40 minuten in een op 200 graden voorverwarmde oven. Dan komen er allemaal van die authentieke zwarte stukken op, maar die vond ik stiekem heel lekker. Hij is gaar als je er makkelijk met een mes in kan prikken. Als het uit de oven komt, schenk je er 2 eetlepels balsamicoazijn overheen. Hier wil ik het nog wel even met je over hebben, want bij mij gleed dat er dus gewoon vanaf. Misschien dus eerst de kool aansnijden, in mooie plakken, voordat de balsamico erover giet, of gewoon zelf op je bord erover sprenkelen.
Yvette serveerde dit met een salade, maar dat is iets te veel gezonds naar mijn smaak, dus ik at het met gekookte aardappels en kipstuckjes in een mosterdsaus. Kipstuckjes met CK, want van de vegetarische slager (en dan nog snap ik niet waarom met CK) omdat ik enorm benieuwd was. Het was een beetje raar, maar wel lekker.
Maakbaarheid:
5 uit 5. Iedere knakworst met een oven kan dit maken, en er zitten ingrediënten in waar je toch al vanaf wilt. Bovendien kan je wijn drinken tijdens 99% van de tijd dat je dit kookt, aangezien het actieve deel 1 minuut in beslag neemt.
Smaak:
Voor een Chinese kool smaakt het waanzinnig. Verder ziet het er vooral spectaculair uit en is het een gerecht wat je prachtig op tafel kan zetten tussen andere hipsterzaken.
Ontvangst:
Vriendlief: “Ja, lekker.”
Kabeljauw, Chorizo en Kekers
Ook hier een lichte aarzeling: kabeljauw, de horrorvis uit mijn jeugd. In zo’n weeïg sausje, tot een onverteerbaar droog hoopje vezels kapotgebakken. Misschien was het helemaal niet zo, maar dan beleefde ik het in ieder geval op die manier. En nu? Tja, kabeljauw blijft een van die dingen die ik gewoon niet snap. Net als drop en bananen. Maar de saus was best lekker!
Voor 2 personen:
- olijfolie
- 1 sjalot
- 1 klein teentje knoflook, gehakt
- 1/2 rode peper, gehakt en zonder zaadjes
- 1 blik kikkererwten van 400 gram, uitgelekt en afgespoeld
- 75 ml witte wijn
- 200 ml kippenbouillon (kippenboelie, in Van Boven’s stijl)
- 70 gram chorizo, in blokjes gesneden
- 1 puntpaprika in kleur naar keuze
- 2 kabeljauwfilets (al mag van mij ook een random andere vis)
- flinke hand platte peterselie, gehakt
- snuf paprikapoeder (ik heb altijd de gerookte)
- een paar partjes citroen
Verwarm de oven voor op 180 graden. Bak als eerste op een middelhoog vuurtje de sjalot, knoflook en peper totdat het allemaal zachter is en heerlijk ruikt. Gooi de kikkererwten erbij en bak ze terwijl je af en toe roert een paar minuutjes mee. Voeg wat zout en peper toe en blus het geheel af met de wijn. Giet er ook de bouillon bij en breng het aan de kook, en zet vervolgens zonder deksel het geheel in de oven. Na 10 minuten in de oven voeg je de chorizo en paprika toe, roer even om en zet het geheel terug in de oven.
[Nu is het een beetje onduidelijk, want volgens Van Boven moeten de kikkererwten 20 minuten in de oven, na 10 minuten de chorizo en paprika erbij, dan een gedoe met vis, en die moet dan nog 5-7 minuten in de oven. Ik heb gewoon niet zo meer op de tijd gelet en ben na de chorizo-stap gewoon begonnen met bakken van de vis.]
Neem een anti-aanbakpan en verhit die met een beetje olijfolie. Strooi zout en peper op de vis, en leg de filets in de pan: ze moeten ongeveer 5 minuten op 1 kant bakken. Leg ze daarna direct vanuit de pan op het kikkererwtengebeuren in de oven en laat ze daar nog 5 minuten garen.
Haal het geheel uit de oven, bestrooi met paprikapoeder & peterselie, en dien op met de citroen. Yvette van Boven eet dit met geroerbakte spinazie, en wij ook.
Maakbaarheid:
Goed te doen, alles is te koop in de supermarkt, en het is geen hogere bakkunst. Ik vind denk ik het tussendoor uit de oven halen en paprika en chorizo toevoegen een wat onzinnige stap. Ik denk dat het prima zonder kan.
Smaak:
Tja, ik houd dus niet van kabeljauw, dat blijkt nu. Verder was wat onder de vis zat erg lekker.
Ontvangst:
Vriendlief: “Ja, lekker.” (Ik weet nog niet of ik deze optie qua meetstaf ga gebruiken, het zal wat eentonig worden. Suggesties?)
Conclusie
Lief boekje, Yvette van Boven is leuk, de recepten inspirerend maar ik ben nog geen wow-gerecht tegengekomen. Het is wel vanwege zijn kordate eenvoud een heerlijke doordeweeks-recepten-inspiratiebron. Aanrader!
Kopen? bol.com
Jeroen
Visupdate, het was wijting …
Yvette
Ook vies 😉