Ik zal het gewoon maar toegeven: er bestaat voor mij weinig leukers dan rondneuzen in de Dille & Kamille. Hoewel zij een heel scala aan nutteloze spullen verkopen zoals aardbei-ontkroners, avocadosnijders en champignonhakkers (die ik eigenlijk allemaal toch wil hebben), verkopen ze ook bijzonder veel nuttigs. En moois. Zo mooi, dat ik beter in D&K kan gaan wonen dan dat ik mijn huis ermee decoreer, maar ik ben tot nu toe altijd tegen sluitingstijd de winkel uitgezet. In ieder geval, Dille & Kamille begrijpt mij en voorziet mij in spullen voor mijn malle hobby: inmaken.
Inmaken is hipheid aan het winnen, maar is nog lang niet zo ver als dat ik het graag zou willen zien. Je zou kunnen stellen dat ik een hipster ben op inmaakgebied, maar ik zie het zelf meer alsof ik al een van die gekke oude dametjes (oude ziel, denk ik) was die dit al deed en het niet meer dan logisch vindt dat iedereen dat ook gaat doen. Toen ik een jaar of twee geleden bij de sjieke kookwinkel vroeg om een pottenlifter keek de man me heel vreemd aan en zei: “Nou, we krijgen deze vraag misschien twee keer per jaar…” Met andere woorden: kies een andere hobby. Maar goed, daar heb ik me dus niet door laten kisten, want stukje verderop verkoopt de Dille & Kamille dus wel schitterende weck- en jampotten, ook al verkopen ze geen instrumenten die uit een pan kokend water te tillen. Gelukkig heb ik die elders kunnen vinden en struin ik regelmatig naar mijn lievelingswinkel voor nieuwe dekseltjes, labeltjes en vreemde spullen die ik echt niet nodig heb.
Het is waar: we hebben deze kunst niet echt nodig in deze tijd. Het is niet alsof ik op mijn balkonnetje een enorme oogst aan fruit en groente moet conserveren om bederf te voorkomen en de winter door te komen. Bijna alles wat je kunt bedenken wordt het hele jaar door vers aangeleverd, en andere spullen worden al voorzien van blik of pot verkocht. Waarom dan toch inmaken? Omdat sommige dingen er heus beter van worden. Of omdat je echt niet iedere keer moeite wilt doen om één potje chutney, jam of pickles wil maken. En omdat het best wel leuk is. Ik ga dus naar de markt, koop een berg fruit of groenten in, en ga thuis aan de slag als een boerenvrouw met een missie. Maar dan dus met als resultaat een potje of 5, het moet wel leuk blijven.
Het is een secuur werkje. Inmaken is serious business en kan een soort van Russisch Roulette zijn als je niet weet wat je aan het doen bent. Regel 1 onder inmakers: ruikt/smaakt/oogt het geopende potje funky, zonder omkijken in de prullenbak ermee. Het beestje Botulisme houdt van zuurstofloze omstandigheden met een lage zuurgraad en heeft geen boodschap aan een beetje verwarmen. Sporen hiervan blijven dus gewoon leven ook al kook je potjes nog zo goed uit, en door ze een tijdje in de kast te zetten geef je ze ruim genoeg de tijd om tot een dodelijk goedje te transformeren waar menig Cruella de Vil haar vingers bij af zou likken – of nou ja, beter van niet. Als je echter ver houdt van inmaken van groenten (fruit heeft voldoende zuur van zichzelf) zonder azijn of citroensap kan er weinig misgaan. Maar, mocht het potje dodgy aanvoelen: weggooien is het devies, ook al doet het pijn.
Na deze opbeurende mededeling hier het recept wat ik graag wil delen. Toegegeven, het is nog lang geen nectarine tijd, maar we hebben gisteren een potje van vorig jaar opengemaakt om over Turkse yoghurt te lepelen en oh-man-oh-man-oh-man, wat is dit spul vurrukkuluk.
Nectarines in Vanillesiroop
Oorspronkelijk: Peaches in Vanilla Syrup uit: Canning for a new generation van Liana Krissoff
- 1/2 theelepel citroenzuur (te koop bij Turkse winkel of Dille en Kamille) of 1 eetlepel citroen of limoensap
- 1,8 kg rijpe nectarines (of perziken)
- 450 gram suiker
- 1 vanilleboon, gespleten, zaadjes eruit geschraapt en vervolgens doormidden gehakt.
- Genoeg gebruikte, lege jampotjes met onbeschadigde deksels (geen krasjes, deukjes, etc) om 2 liter fruit in siroop kwijt te kunnen, of de mooie weckpotjes van de D&K (Xenos verkoopt ze stiekem ook, nog goedkoper ook!)
- Veel schone theedoeken
Was de potjes & deksels (of rubberen ringen van de weckpotjes) grondig en kook ze uit in een pan waaraan je een klein scheutje azijn hebt toegevoegd (anders zitten ze onder de kalkaanslag). Hou ze heet tot je ze nodig hebt. Je kunt ze ook steriliseren in een heet programma van je vaatwasser of in een oven (google even voor juiste methode). Mocht je voor een van de laatste methoden gaan, zet dan alvast wel een grote pan op het vuur met water, die ga je gebruiken voor het inmaken van je potjes.
Snijd de ontpitte nectarines in stukjes, plakjes of kwarten, naar eigen inzicht. Breng de suiker met 1 liter water aan de kook in een grote pan. Voeg de vanille zaadjes en stukjes boon toe, plus het citroenzuur/citroensap. Zet het vuur uit en voeg de nectarines toe.
Zet een plank klaar waarop je een schone theedoek hebt gelegd, hierop zet je straks de gevulde potjes.
Haal je gesteriliseerde potten & deksels uit het water, en laat ondersteboven drogen op een schone theedoek. Vul de potten wanneer ze nog heet zijn met de vruchten in siroop, laat ongeveer een cm ruimte tot de rand. Veeg rand schoon met een vochtig keukenpapiertje, en draai gelijk het deksel stevig, maar niet snoeihard, vast. Voor weckpotten is het een kwestie van het ringetje op de deksel plaatsen, heel voorzichtig op het potje leggen en vastzetten met de clipjes.
Zet de potten terug in het hete water, zorg ervoor dat ze onder water staan, en kook de potten 20 minuten lang om ze te steriliseren en langer houdbaar te maken. Haal ze vervolgens uit het water, zet ze op de met theedoek bedekte plank. Op het koude aanrecht zouden ze uit elkaar kunnen spatten, niet leuk, en bovendien zijn ze op een plank makkelijk vervoerbaar. Laat ze 12 uur met rust, en check of de deksels zijn ingeplopt – als het deksel meegeeft als je erop drukt is het niet gelukt. Als je plopjes uit de keuken hoort: dat is fijn! Het werkt! Potjes die niet zijn geplopt zijn geen probleem, maar moeten wel gelijk in de koelkast en binnen een week worden opgegeten – het deksel is niet vacuum getrokken en dus kan de inhoud makkelijk bederven. Plak op de andere potjes een sticker met datum en inhoud. Je kunt ze makkelijk een half jaar bewaren.
Dit is dus belachelijk lekker. Ik kan me voorstellen dat je hetzelfde recept kan gebruiken om een taartvulling te maken (dan iets minder siroop gebruiken) of gewoon veel maakt om een week lang over al je yoghurt te lepelen, en dan kan je het hele inmaakproces overslaan. Of vries het gewoon in zakjes in. In ieder geval: beste inmaakrecept wat ik tot nu toe heb gemaakt!
Wat is dat weer lekker lezen! Ik mis de DIlle & Kamille! Als er één winkel was die ik naar Adelaide mocht verhuizen vanuit Nederland dan zou het de D&K zijn, uren kan je daar rondsnuffelen tussen inderdaad weinig nuttige en zeer nuttige en oh zo fijne en mooie spulletjes 🙂 Wat betreft je ideeën qua inmaken, zelfs als je niet zelf je groenten en fruit verbouwt en veel overvloed hebt is het toch nog logisch om het te doen. In het juiste seizoen zijn ingrediënten ten slotte het lekkerst en het goedkoopst dus als je flink in koopt op de markt kan je daar de rest van het jaar plezier van hebben. Ik zal binnenkort een receptje met je delen voor een heerlijk pompoen en gember chutney die ik laatst gemaakt heb… Yumm! Geniet van de Dille & Kamille en je inmaak projectjes! Liefs
Dat klinkt heerlijk! Ik zou je met plezier een winkel opsturen, maar het is wel een hoop gedoe. Maar misschien zijn er andere fijne winkels in Adelaide?
Liefs!