Er was reden tot een feestje. Tijdens onze vakantie werd ik stiekem 29 jaar en hoewel ik al een erg geslaagde verjaardag had in het verre Amerika, is iedere reden voor een feestje er één en dus werd er gevierd. Is het normaal om twee dagen in de keuken te staan om taart en eten te maken? Het antwoord is vast nee, maar andere mensen hebben als hobby hardlopen en besteden daar per maand vast meer tijd aan. En hebben vast een betere BMI. Maar dat terzijde.
En dus kookte en bakte ik, en maakte zelfs sangria van Yvette van Boven. Dat leverde het prachtige plaatje boven op, maar zo kon ik het niet serveren want de wijn moest er nog bij. En ik had geen gigantische glazen karaf, dus het eindresultaat was minder aantrekkelijk voor het oog. Maar wel erg lekker.
Een grof recept:
Hak fruit in aantrekkelijke stukjes. Denk aan een stuk of twee perziken, handje aardbeien, wat bosbessen en een halve sinaasappel. Maar restjes van de fruitschaal werkt vast ook. Doe in ruime karaf (bij voorkeur van glas, in geval van nood een emmer) met een tak munt. Doe daar een halve liter grapefruit of sinaasappelsap bij (officieel versgeperst, maar wat niet weet deert vast ook niet) en drie (3) kaneelstokken. Dat laatste staat heel interessant en geeft je vooral een goed gevoel voor je foodie-ego. Zet in de koelkast tot mensen komen.
Als de mensen er zijn voeg je als je het in huis hebt 125 ml brandy (ik deed stiekem cognac, want dat had ik dan weer in huis), een bergje ijsklontjes en een fles bubbels toe. Cava volgens Yvette van Boven, iets wat wij nog in de koelkast hadden volgens Yvette van Pompelmoes. Prosecco mag vast ook.
Staat enorm volwassen en zo smaakt het ook. Succes verzekerd.
Dit alles was een peulenschilletje vergeleken met de rest, maar mensen vonden dat ik een restaurant moest beginnen dus het was het waard:
Het is maar goed dat er genoeg feestjes zijn om te niet te vergeten hoeveel werk het is, anders zou ik het nog overwegen ook.